پیشینۀ ساخت پیکر‌‌ه‌های خمیری و کاغذی در حوزۀ فرهنگ ایران بر اساس منابع مکتوب

کم­توجهی به منابع مکتوب کهن در خصوص پیشینۀ کاغذ و خمیرکاغذ در ساخت پیکره­ها در حوزۀ فرهنگ ایران، باعث بروز برخی اشتباهات در این زمینه شده است؛ و در بیشتر منابع مرتبط، در مورد پیشینۀ این موضوع، آگاهی درستی ارائه نشده است. اما شواهد موجود در میراث مکتوب نشان می­دهد که این شیوه از ساخت اشیاء از سده­های اولیه هجری قمری، در پهنۀ سرزمین­های شرقی و نیز ایران­زمین برای ساخت پیکره­ها و اشیاء وجود داشته و در مراسم گوناگون مورداستفاده قرار می­گرفته است. نگارندگان در این پژوهش کوشیده­اند تا با بررسی متون کهن، شواهدی در این زمینه بیابند. بخشی از نمونه­های موردنظر را می­توان در وقایع‌نگاری‌هایی یافت که به قلم مورّخان ایرانی دربارۀ آداب و سنن ایران و یا کشورهای شرقی و هم‌جوار ایران به رشته تحریر درآمده است. برخی دیگر شامل سفرنامه­هایی است که توسط مورّخان خارجی نگاشته شده و به شرح و احوال زندگی ایرانیان اشاره دارد و در منابع مکتوب ما ثبت‌شده و عملاً جزئی از حافظه مکتوب ما شمرده می­شود. این شواهد نشان­دهندۀ آشنایی ایرانیان، با این نوع کاربری از کاغذ و خمیر آن است. این پژوهش بر اساس روش توصیفی-تحلیلی بر آن است تا به پیشینۀ دراز استفاده از خمیرکاغذ در حوزۀ فرهنگ ایرانی بپردازدو پاسخگوی برخی از شبهات باشد.